ANALYSE door Hendro Munsterman in het ND |
Paus Franciscus wil een ‘synodale kerk’, waarin leken steeds meer verantwoordelijkheid dragen. Wat is daarin de rol van priesters nog? Hoe kan de Katholieke Kerk voorkomen dat het katholieke geloof een doe-het-zelf-geloof wordt?
‘Priesters vragen zich nu soms af: wie zijn wij eigenlijk?’, zei de Brusselse hulpbisschop Koen Vanhoutte onlangs in deze krant. Het was een indringende opmerking. Deze priesterlijke identiteitscrisis heeft ermee te maken dat priesters in onze streken steeds minder aan pastoraal werk toekomen. Dat komt door werkdruk en stress, door schaalvergroting, kerksluitingen en steeds maar toenemende managementtaken.
Maar dat was niet waarop Vanhoutte doelde.
‘We hebben als kerk gelukkig steeds meer aandacht voor het gemeenschappelijk priesterschap van alle gedoopten’, stelde de hulpbisschop tevreden vast. Maar dat stelt de kerk tegelijk voor een nieuwe uitdaging: ‘We moeten nu goede woorden gaan vinden om te zeggen waarom sommige van de gedoopten gewijd zijn’.
Naast de roepingencrisis en het daardoor ontstane priestertekort staat de Rooms-Katholieke Kerk misschien wel voor een nog grotere uitdaging: het beschrijven van nieuwe contouren van wat een priester eigenlijk is en doet.
lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad
beeld: https://rkgroenehart.nl -pastoor broeders