We ontvingen bijgaande nieuwsbrief van “Bezield Verband Utrecht”. Zeer actuele en belangrijke informatie. Wat doen parochiebesturen hiermee en wat de Geloofsgemeenschappen? Of hebben zij het moede hoofd in de schoot gelegd?
Nieuwsbrief Bezield Verband Utrecht 29 juli 2013
Ontoereikende argumentatie van bisschoppen voor parochiefusies en kerksluitingen volgens het Vaticaan *)
Intro
De Congregatie van de Clerus, de beroepsinstantie van het Vaticaan, heeft recentelijk een belangwekkend stuk gestuurd aan de bisschoppen over fusie van parochies en het aan de eredienst onttrekken van kerkgebouwen. Het lijkt wel of de brief specifiek bedoeld is als waarschuwing voor onze bisschoppen, o.a. door de opsomming van argumenten die ontoereikend zijn voor een decreet tot fusie van parochies en het sluiten van kerkgebouwen.
Enkele belangrijke passages (vertaald) uit de betreffende brief:
Geen algemene maar specifieke argumenten
“Hoewel de bisschop de nood of behoefte van omliggende parochies of ook van het diocees in totaliteit mee mag wegen, moet hij zijn decreet altijd baseren op een motief dat specifiek van toepassing is op de betreffende individuele parochie cq. kerk.”
Opmerking: In veel gevallen van gedwongen fusie of kerksluiting gebruiken onze bisschoppen algemene en geen specifieke argumenten voor de betreffende parochie of kerk! Dat is juist de reden waarom er zo vaak grote verontwaardiging ontstaat. Parochianen krijgen het gevoel dat hun gemeenschap of kerkgebouw ten onrechte opgeofferd wordt aan het belang van de totale fusieparochie of van het bisdom.
Reorganisatie van een parochie
“Volgens ecclesiastische jurisprudentie dient de belangrijkste motivatie voor reorganisatie van een parochie te zijn de zorg voor het zielenheil van de betrokken gelovigen en alleen dan als het zielenheil van de betreffende gelovigen dit vereist.”
Opmerking: Uit de jurisprudentie blijkt verder dat bij het opheffen van een parochie door samenvoeging in een nieuw opgerichte parochie (de gangbare praktijk bij parochiefusies in de Nederlandse kerkprovincie van de afgelopen jaren) de diocesane bisschop bij het nemen van een dergelijke beslissing weliswaar in overweging kan en soms moet nemen, het belang van het totale diocees.
“Echter, het motief voor het reorganiseren (ofwel fuseren) van een bepaalde parochie moet betrekking hebben op de individuele parochie. Algemene of diocesane motivaties vormen op zichzelf geen legitieme rechtvaardiging voor de fusie van een specifieke parochie.”
Lees het vervolg o.a. over Het onttrekken aan de eredienst van kerkgebouwen