De volgende bisschoppensynode zou best wel eens over het toelaten van gehuwde priesters kunnen gaan. Dat schrijft de website Crux. Niet alleen in Europa, maar ook in Zuid-Amerika is er een groot tekort aan priesters.
In de praktijk betekent dit, dat de gelovigen zelf hun parochie draaiende houden en dat er af en toe een priester langskomt die de sacramenten toedient en de eucharistie viert.
Waarom zo je – eventueel gehuwde – mannen uit die gemeenschappen niet kunnen wijden zodat ze zelf de sacramenten kunnen toedienen en zo bepaalde taken van de priesters kunnen overnemen? In de eerste eeuwen van het christendom was dat ook het geval: niet mannen van buiten, maar uit de eigen gemeenschap konden die taken vervullen.
De afgelopen bisschoppensynode ging onder meer over het toelaten tot de communie van gescheiden en hertrouwde mensen. Ook een onderwerp dat gevoelig lag en dat daarom lange tijd niet bediscussieerd werd in topontmoetingen van bisschoppen.
Paus Franciscus heeft laten zien dat hij niet bang is van discussies over heikele onderwerpen.
Het idee om leiders uit geloofsgemeenschappen meer bevoegdheden te geven komt niet uit de lucht vallen. Zuid-Amerikaanse en Europese theologen hebben de zaak al tientallen jaren in studie. Binnenkort verschijnt de Engelse vertaling van een boek van de Duitse missiebisschop Fritz Lobinger ‘The Empty Altar: An Illustrated Book to Help Talk About the Lack of Parish Priests’, waarin hij de wijding van ‘oudsten’ in de parochies als mogelijke oplossing aanwijst.
Wie niet zo lang kan wachten, kan een van zijn andere publicaties ter hand nemen. Al sinds zijn promotieonderzoek uit 1971 houdt hij zich bezig met kleine gemeenschappen van christenen die niet onder leiding staan van een priester. Paus Franciscus betitelde zijn ideeën ‘een interessante hypothese’.
De visie van bisschop Lobinger
Lees ook wat em.prof. Jozef Wissink hierover publiceerde.