In Sodoma onthult de Franse socioloog Frédéric Martel na een jarenlang onderzoek dat een groot aantal priesters, bisschoppen en kardinalen in het Vaticaan homoseksueel is en een dubbelleven leidt. In zijn analyse heeft dat leven met geheimen alles te maken met de neiging om gevallen van seksueel misbruik van jonge mensen toe te dekken.
Timothy Radcliffe is een van de velen die uitgebreid door Martel werden bevraagd. In The Tablet zet hij hem neer als een eerlijke en intelligente journalist. Wel vindt Timothy dat de Franse onderzoeker zich soms laat meeslepen door roddel en en dat hij een te somber beeld heeft van priesters en hun omgang met het celibaat.
‘Martel gelooft dat het maar heel zelden voorkomt dat een priester zich op zijn gemak voelt in zijn seksualiteit en gelukkig is in zijn celibaat. Volgens hem zijn wij gedoemd seksueel actief te zijn of aseksueel of gefrustreerd te zijn. Dit geloof ik niet. Toen ik magister van de dominicanen was, sprak ik uitgebreid met vrijwel al mijn broeders uit meer dan honderd landen. Ik heb retraites gegeven aan diocesane priesters in meer dan twintig landen en van duizenden van hen de biecht afgenomen. Groeien in een volwassen en gelukkig celibaat is een lang en moeilijk proces en vaak gaan er onderweg dingen mis, maar de overgrote meerderheid van de priesters die ik sprak leek zich gelukkig te voelen in hun roeping en die eerlijk te beleven. Ik heb veel functionarissen in het Vaticaan ontmoet die de kast alleen gebruiken om bezems in op te bergen.’
Dat neemt niet weg dat de onthullingen van Martel verbluffend zijn. Hoe moet de kerk daarop reageren? Radcliffe: ‘De kerk is in een diepe crisis vanwege seksueel misbruik. Dat is niet het onderwerp van Martels boek – hij beweert niet dat de bewoners van het Vaticaan daders zijn of dat homoseksuelen vaker misbruik plegen dan heteroseksuelen. Maar zijn onthullingen versterken het gevoel dat de kerk een corrupte instelling is die alle autoriteit heeft verloren.’
De crisis dwingt de kerk zich te vernieuwen, zegt de oud-magister van de Orde. ‘Alle andere opties zijn niet meer dan het herschikken van het meubilair.’ Het ontdekken van nieuwe vormen van kerk zijn is bij het Tweede Vaticaans Concilie al voorzien, merkt hij op, met een minder clericale kerk, mogelijk gehuwde priesters, een krachtige plek voor vrouwen en meer synodaal bestuur. Radcliffe roept op om paus Franciscus, ‘de held in Martels boek’ voluit te steunen in zijn hervorming.
Ook vindt hij dat in seminaries en vormingshuizen voor religieuzen de kandidaten in staat moeten zijn om vrijuit te spreken over wie ze zijn, inclusief hun seksuele geaardheid en hun verleden. Ook hun begeleiders moeten die eerlijkheid betrachten, omdat in een sfeer van geheimzinnigheid seksueel misbruik moeilijker te weerstaan is.
Lees hier het hele artikel (Engelstalig)
bron: nieuwsbrief dominicanen