Maandag 2 december is de Wereldklimaatconferentie( COP25) in Madrid begonnen. 20.000 Afgevaardigden van over de hele wereld overleggen gezamenlijk hoe de wereldwijde CO2-uitstoot verminderd kan worden en wat er gedaan moet worden om het Klimaatakkoord van Parijs (2015) handen en voeten te geven.
Anika Schroeder van de katholieke ontwikkelingshulporganisatie Misereor neemt deel aan de conferentie.
Ines Schaberger (Vatican News) interviewt deze deskundige.
De Wereldconferentie over klimaatverandering vindt al voor de 25e keer plaats. Maar de wereldwijde CO2-uitstoot stijgt nog steeds. Gaat deze conferentie daar verandering in brengen?
De Wereldklimaatconferentie is bedoeld om een internationaal bewustzijn te kweken van waaruit gewerkt wordt aan bescherming van het klimaat en om (financiële) samenwerking tot stand te brengen ter ondersteuning van ontwikkelingslanden. Daarom is het zo belangrijk dat mensen overal ter wereld de straat op gaan en meer daden van hun regering eisen.
Een belangrijk onderwerp is het zogenaamde artikel zes, waarover momenteel wordt onderhandeld. Dat gaat over de mogelijkheid dat een staat de eigen CO2uitstoot compenseert in een ander land en zo a.h.w. vrijkoopt….
Ja, daardoor zouden grote overtreders van klimaatbescherming aan hun verplichtingen via andere landen kunnen voldoen. Onder strikte voorwaarden is dat geen probleem, maar daar zijn veel staten nu juist tegen. Een voorbeeld: Als ons land een klimaatbeschermingsproject uitvoert in Brazilië, wil Brazilië dit op eigen conto bijschrijven. Dit is een dubbeltelling, totale onzin, een soort witwassen. Dat moeten we absoluut voorkomen.
Is het fundamentele probleem hier niet dat mensen de aarde wel willen beschermen, als ze maar niet hun eigen manier van leven hoeven te veranderen?
Veel mensen willen wel veranderen, ze realiseren zich dat we ons echt in een crisissituatie bevinden. Maar veel politici zijn bang voor krachtdadige maatregelen omdat ze vrezen dat door die ingrepen kiezers naar extreem rechts gedreven worden, omdat ze niet inzien dat ze door hun huidige leefwijze uiteindelijk meer betalen voor de klimaatbescherming.
Daarom is het zo belangrijk dat we deze beschermingsmaatregelen op de juiste manier inzetten en dat bv. een CO2tax ingevoerd wordt en dat de opbrengst daarvan ten goede komt aan mensen met een kleine CO2voetafdruk, dat zijn de huishoudens die het moeten doen met met een minimumloon… die mensen vliegen niet naar verre vakantieoorden, hebben geen grote auto voor de deur en leven met een bescheiden uitgavepatroon.
Zijn er hier mensen op de Wereldconferentie over klimaatverandering die beweren dat klimaatverandering niet bestaat, mensen die de inzet van Greta Thunberg en andere jongeren belachelijk maken? Zo ja, wat zegt u tegen hen?
Hier op de klimaatconferentie ontkent niemand de klimaatverandering. Ondernemingen die anders wellicht van dat standpunt uitgaan, laten dat hier niet merken, in toenemende mate werken ze -wat dit betreft- achter de schermen.
Natuurlijk zijn er velen die de inzet van de jeugd stevig onderstrepen, maar tegelijk er ook een beetje om lachen. Gisteren spraken we met vertegenwoordigers van de katholieke plattelandsjongeren in Duitsland, die ons vertelden: “We worden overal uitgenodigd. Men is zich bewust van onze aanwezigheid. Maar als we er zijn, krijgen we meestal geen spreektijd of in het gunstigste geval twee minuten. Reageren op wat we zeggen of het gesprek met ons aangaan dat doet niemand.”
Jammer.
Donald Trump heeft zijn dreiging waargemaakt. De VS zijn uit het Klimaatakkoord van Parijs gestapt. Hoe wordt daarop in de conferentie gereageerd?
Er lijkt erop dat men hoopt op een regeringswissel en dat een nieuwe regering een ander standpunt zal innemen. Voor het overige: de VS zijn er nog niet uit, dat kunnen ze pas eind volgend jaar. We zullen zien of dat nog verandert. Over het algemeen is de wereldgemeenschap er niet erg van onder de indruk en reageert eerder met een “nu komt het er pas echt op aan!”.
(Vaticaan nieuws)
Volgens Oxfam zijn er jaarlijks nu al 20 miljoen mensen op de vlucht vanwege de klimaatverandering. Is het in Madrid onderwerp van bespreking dat klimaatverandering vooral de armsten treft?
Ja, dat is een onderwerp dat voortdurend aan de orde wordt gesteld. Ontwikkelingslanden worden het zwaarst getroffen, leven onder de armoedegrens of zullen in de toekomst tot armoede vervallen, bijvoorbeeld door steeds toenemende natuurrampen. Dat is hier wel aan de orde maar het wordt nog niet politiek geadresseerd.
De ontwikkelingslanden eisen dat ze eindelijk steun krijgen om passende maatregelen te kunnen nemen bij steeds grotere schade en verliezen. In de Stille Oceaan zullen staten ten onder gaan, grote stukken land in zee zinken, in andere delen van de wereld zullen burgeroorlogen uitbreken. Het is niet genoeg om te zeggen: Ja, we realiseren ons dat dit een probleem is, er moet ook ondersteuning geboden worden.