Vaticaans document voor Wereldsynode wil nieuwe wegen inslaan
door Hendro Munsterman voor het Nederlands Dagblad
Anderhalf jaar lang heeft de wereldwijde Rooms-Katholieke Kerk geluisterd naar de stemmen van haar gelovigen. Een daaruit gegroeid werkdocument met vijftig volgeschreven bladzijden moet de bisschoppensynode komende oktober helpen nieuwe wegen in te slaan. Vele duizenden pagina’s aan documenten met voorstellen voor kerkvernieuwing werden de afgelopen maanden vanuit de hele wereld naar Rome gestuurd. Die zijn nu samengevat en het resultaat ervan werd dinsdag in het Vaticaan gepresenteerd. In oktober 2023 en oktober 2024 zal de bisschoppensynode, voor het eerst bestaande uit bisschoppen en 70 niet-bisschoppen, zich over al deze stemmen buigen.
Het gaat volgens dit werkdocument bij de zoektocht naar kerkvernieuwing feitelijk maar over één ding. ‘Wat op het spel staat, is het vermogen om het evangelie te verkondigen.’ Deze verkondiging heeft het nodig ‘op te trekken met de mannen en vrouwen van onze tijd, waar ze zich ook bevinden’.
Katholieke gelovigen verlangen naar kerkvernieuwing en een levendige kerk, zo bleek de afgelopen anderhalf jaar. Met een grotere plaats voor vrouwen in hun kerk, minder macht voor geestelijken, en meer ruimte voor mensen die niet aan de officiële leer en moraal voldoen. En natuurlijk het hete hangijzer: getrouwde priesters.
referentiepunt
Het blijkt allemaal uit de nooit eerder vertoonde wereldwijde volksraadpleging over de gewenste vernieuwing van de Rooms-Katholieke Kerk. Paus Franciscus opende deze synode in oktober 2021.
‘Klerikalisme’ (de bij de geestelijkheid geconcentreerde macht) is het probleem vindt Franciscus, ‘synodaliteit’ (gedeelde verantwoordelijkheid van geestelijken en lekengelovigen) is het nieuwe toverwoord. In technische termen heet het dan ook een ‘synode over synodaliteit’.
Tijdens de eerste fase van het proces mochten gelovigen in alle bisdommen wereldwijd hun stem laten horen. Daarna vonden zeven ‘continentale ontmoetingen’ plaats waarin over deze stemmen werd nagedacht.
Het vijftig pagina’s tellende werkdocument stelt vast dat in de eerste fase ‘het besef is gegroeid dat de plaatselijke kerk een bevoorrecht referentiepunt moet zijn’. Dit is een stevige uitspraak voor een kerk die sinds de 11e eeuw steeds meer is gecentraliseerd en top-down is gaan functioneren. ‘Maar de lokale kerk ‘is de theologische plaats waar gedoopten concreet ervaren dat zij samen op weg zijn.’
lees het volledige artikel in het Nederlands Dagblad
Lees ook wat het Dagblad Trouw hierover meldt
lees het document (instrumentum laboris) (verschillende talen)