Gedachten in de Advent
Dit jaar is er tijdens de adventsperiode bij mij in de kerk een speciaal thema: “Onze Wereld’. Met pakkende woordspelingen worden elke week tijdens de viering vragen gesteld, zoals: “Welke wereld wensen wij?” “Aan welke wereld werken wij?” “Op welke wereld wachten wij?” Ik vond het waardevolle vragen, zeker in deze periode wanneer we reflecteren op het afgelopen jaar. Maar de antwoorden die ik er zelf op bedacht, vond ik dan weer niet zo waardevol.
Want: waar wacht ik op? Een wereld waarin niemand ziek wordt. Waar werk ik voor? Een wereld zonder klimaatopwarming. Tja, daar kan ik eeuwen op wachten en aan werken. De vragen en antwoorden leken me te idealistisch en de antwoorden niet erg haalbaar. Dat gevoel motiveerde me (totaal) niet om me in te zetten voor onze wereld.
Dus wat kan ik er dan mee?
Toen ik tijdens het optuigen van de kerstboom nadacht over hoe mijn ideale wereld er uit kunnen zou zien, viel het kwartje. Volgens mij gaat het namelijk uiteindelijk niet om de antwoorden, maar om het stellen van de vragen. Het is belangrijk om af en toe om je heen te kijken, te zien hoe het gaat en daarvan te leren. En al lijken de grote vragen misschien idealistisch en irreëel, ze zijn toch essentieel. Om te werken aan een wereld zonder klimaatopwarming, kies ik er bijvoorbeeld bewust voor om vegetarisch te eten. De wereldvragen die ik me stel zijn ook in groter verband belangrijk, bijvoorbeeld binnen de politiek, al mogen ze die vragen in Den Haag wat mij betreft weleens wat vaker stellen… Het streven naar een groot ideaal maakt het gemakkelijker de kleine te halen.
Het zijn de vragen zélf dus – en niet de antwoorden – die me helpen bij de motivatie om deze wereld, of mezelf, beter te maken. Als ik mezelf straks in april de vraag stel waarom ik in goede conditie wil zijn -namelijk om een betere mentale gezond heid op te bouwen -is het makkelijker op te brengen om naar de sportschool te gaan, dan wanneer het slechts zomaar een voornemen is. En zo, denk ik, werden de wereldvragen in onze adventsvieringen niet gesteld om slimmer te worden van de antwoorden, maar om onszelf te herinneren aan waarvoor we ons willen inzetten.
Volgens mij is het samen te vatten in deze vraag: Welke wereld willen wij? Als we daar samen over gaan nadenken, is het makkelijker om ermee aan de slag te gaan. Willen wij een wereld met extreme druk op de zorg? Nee, laten we dus het vuurwerkgebruik in Nederland beperken. Willen wij een wereld waarin we zorgdragen voor elkaar en onze omgeving? Ja, laten we dan maar samen toewerken naar een (ideale) wereld zonder zieken, ook al wordt die nooit bereikt; we komen dan in ieder geval een stapje dichterbij.
De Roerom jaargang 36, nr. 4, december 2022