Column oktober 2008

 

Religieus Erfgoed

Het  jaar 2008 is uitgeroepen tot het Jaar van het Religieus Erfgoed.  Aandacht wordt gevraagd voor kerken, synagogen, kloosters, moskeeën en begraafplaatsen. Waar is de verscheidenheid aan re­ligieus erfgoed zo groot als in Nederland? Ons religieus erfgoed staat echter onder zware druk. Markante gebouwen maken plaats voor een parkeergarage, flat of kantoor en de bijbe­horende interieurs en kunstvoorwerpen drei­gen te verdwijnen.

Daarom zijn er dit jaar volop publieksactivi­teiten. Dan kan ieder zelf  ervaren wat religieus erfgoed ons brengt aan schoonheid of als plek van herkenning en ontmoeting, die het be­houden waard iso Deze activiteiten worden ge­houden onder het motto: Geef religieus erfgoed toekomst
Er zijn speciale tentoonstellingen, concerten en rondleidingen. Op donderdag 9 oktober is een studiedag in de Universiteit van Tilburg over het kerkgebouw als religieus erfgoed en op maandag 20 okto­ber een vrijwilligersdag in ‘s-Hertogenbosch.

Het zal duidelijk zijn, dat met Religieus Erfgoed zowel de ge­bouwen als religieus vaatwerk en schilderijen bedoeld wordt, los en vast. Maar het zal ook duidelijk zijn, dat ‘Religieus Erfgoed’ ook een inhoudelijke betekenis heeft: het erfgoed, dat het christelijk geloof in al zijn verschijningsvormen ons oplevert. En dan spreken we nog niet eens over andere geloofs­vormen zoals het joods en islamitisch geloot. Voor zover mogelijk kunnen daarbij zelfs ook andere tradities zoals het hindoeïsme en boed­dhisme betrokken worden.

Het religieus erfgoed zowel in materieel als inhoudelijk staat vandaag onder zware druk. Nog meer dan het ma­teriele moet ook het inhoudelijke erfgoed ons ter harte gaan. Daar is eigenlijk niet een spëciaal jaar voor nodig. Dat zou het hele leven onze zorg moeten zijn. Mij be­kruipt echter het gevoel dat deze zorg steeds minder mensen raakt. Tegelijk ben ik ervan overtuigd, dat de aandacht die vandaag de dag voor spiritualiteit bestaat, zal meewerken om ons bewust te maken van de religieuze traditie waarin we staan. De nadruk ligt daarbij niet op institutioneie vormen, die de kerken ons aanreiken, maar op de innerlijke beleving van het hart.

Mag de christelijke tra­ditie,  zo sterk in ons geworteld, verloren gaan? Geef religieus erfgoed toe­komst is een opdracht die ons allen aangaat.

 T.B.