Inleiding door mgr. Gerard de Korte

Samenvatting

WEER EEN HARTELIJKE UITNODIGENDE KERK

Het hartelijke onthaal van zijn benoeming tot bisschop van Den Bosch heeft bisschop Gerard de Korte beleefd als een warm bad, maar hij realiseerde zich ook dat de verwachtingen er niet om liegen. Hij gaf nadrukkelijk te kennen weer bruggen te willen bouwen naar iedereen toe en mensen met elkaar te verbinden. Zijn komst naar dit Roeromfeestje is de daad bij het woord.

 

Cultuur-katholicisme
Hij vertelde dat hem was opgevallen dat niet alleen het percentage mensen dat zich bekent tot kerklid laag is, maar dat beneden de rivieren het geloof ook meer een cultuur is dan een overtuiging. Het is een manier van leven die doorspekt is van dat katholieke terwijl men dat eigenlijk geen woorden kan geven. Dat vond hij aardig weergegeven door het onvoorstelbare aantal kaarsjes dat men brandt bij de Zoete Moeder van Den Bosch. Dat staat in schril contrast met het percentage kerkbetrokkenheid dat men constateert. Het riep bij hem de vraag of we niet meer werk moeten maken van bezinning, bewustwording, studie. En wellicht dat mensen – als zij zich  bewust worden van wat God met hun ziel doet – zich ook weer gelovig verstaan.

Wat hij op gang wil brengen is geen proces dat zou moeten resulteren in één en dezelfde manier van geloven. Hij vindt dat er ruimte moet zijn voor een eigen manier van geloven en dat we elkaar de ruimte en tijd moeten gunnen. En ook dat klonk hoopvol.

Voorzichtig met kerksluiting

Als wij met elkaar moeten constateren dat onze samenleving te liberaal en te individualistisch is geworden en dat gemeenschappen daardoor onder druk zijn komen te staan, dan moet je als kerkgemeenschap toch alles steunen wat gemeenschapszin bevordert. Het sluiten van kerken en kapellen waar die samenhang nog wel beleefd wordt in dorpen en wijken zou je met alle mogelijke middelen moeten proberen te verhinderen. Daarom als het de gemeenschap wat waard is (hier en daar moet het zelfs een offer waard zijn), dan ziet bisschop de Korte geen reden om kerkgebouwen af te stoten of te sluiten. Maar oog voor betaalbaarheid moet er ook zijn. En passend medegebruik kan daarbij een oplossing zijn.

Gezinspastoraat

Veel kansen ziet de bisschop in het met grote ijver realiseren van gezinspastoraat. Dat komt er op neer dat gezinnen elkaar tot steun zijn in de ontwikkeling van gelovend leven. Enerzijds kan dat heel praktisch zijn in opvang en begeleiding van elkaars kinderen, maar ook in het met raad en daad ondersteunen van elkaar. Met elkaar ruimte maken voor het gesprek over wat je bezielt en gelukkig maakt. Dat kan een aantal jonge gezinnen zijn, maar ook ouderen die als een soort mentoren of ervaringsdeskundigen deel uit maken van zo’n kring. Belangrijk is het ook dat men leuke dingen doet met elkaar. Geloven is ook een feestje.

 

Beleidsplan

Mgr. De Korte kondigde aan dat hij in oktober zal komen met een samenhangend beleidsplan. Want bij alle enthousiasme moet iedereen wel beseffen dat het één ding is wat een bisschop wil realiseren maar dat dit alleen een kans van slagen heeft als dat gedragen wordt door een gemeenschap. Het applaus dat op zijn toespraak volgde geeft grond aan het vermoeden dat er bij het publiek van de Roerom voldoende draagvlak is voor nieuw élan.