Een synode is een intensieve gebeurtenis. Maar vandaag, dinsdag in de 2e week, is dat bijzonder het geval. ‘s Avonds is er een bijeenkomst in de Duitse ambassade bij de Heilige Stoel. De Duitse bisschoppenconferentie en de ambassadeur hebben alle Duitsers die deelnemen aan de Amazonesynode en journalisten uitgenodigd. Het gaat om een achtergrondgesprek. Ook aanwezig zijn kardinaal Reinhard Marx, zuster Birgit Weiler uit Peru, Primin Spiegel van Misereor, vader Michael Heinz van Adveniat, de priester en theoloog Paulo Suess, bisschop Francisco Meinrad Merkel en ikzelf uit Brazilië.

Overdag was ik erg druk met het onderwerp dat ik morgen in de synodeaula zal presenteren. Ik wil het hebben over het hospitaalschip Papa Francisco, een project dat de wonden van mensen wil genezen. Het is mij duidelijk: we hebben dringend een project nodig dat de wonden van de natuur geneest, of liever, de wonden van de schepping. Het gaat om de bescherming van het regenwoud en herbebossing.

De synode lijkt soms een incubator van goede, nuttige dingen voor onze mensen in het Amazonegebied, een plek waar ideeën, eenmaal geboren, kunnen groeien.