Synode Blog, dag 10: “Het beste tot het laatste bewaard….”

Uit de Hal van de Synode: "Amazonia behoort tot geen enkele staat"

16/10/2019

Op dinsdag sprak ik de synodevergadering toe. Het voorbereiden van mijn toespraak heeft me het grootste deel van de dag beziggehouden omdat ik verschillende mensen om advies heb gevraagd. Vooral een vriendelijke officier van justitie uit Brazilië, die ook tot de gasten behoort. We hebben voortdurend contact met hem via ons werk in het Amazonegebied. Hij is al jaren een goede adviseur in de voorbereidingsfase van de synode en neemt actief deel aan de organisatie van de Repam (Rede Eclesial Panamazônica). Hij heeft mijn tekst een beetje verbeterd.

Iedereen mag slechts eenmaal in de aula een voorbereide toespraak houden. De teksten moeten eerst schriftelijk worden ingediend bij het secretariaat van de synode zodat de paus en de verantwoordelijke kardinalen en bisschoppen van het presidium het kunnen lezen. In de ochtend ontmoette ik op het secretariaat bisschop Erwin Kräutler, die ook de tekst van zijn toespraak daar afgaf. Bij de ontmoeting maakten we een grapje: “Het beste tot het laats bewaard…” Het voordeel om als laatste je verhaal te kunnen houden is dat men kan reageren op de ene of de andere interventie en om nog meer gewicht te geven aan een belangrijk onderwerp.

Zieke gezondheid en bescherming van de schepping

De video voor het hospitaalschip, die werd getoond in Synodenaula

Mijn twee onderwerpen waren gezondheid in onze regio, en de bescherming van bedreigde schepping. Ik mocht zelfs een korte video van vier minuten laten zien van ons hospitaalschip dat sinds 18 augustus op de Amazone ligt en meer dan 5.000 patiënten op verschillende expedities in minder dan twee maanden behandelde. Daarbij werd ook het eerste kind met een keizersnede op het schip geboren. Het was een jongen en hij kreeg de naam Adriano Francisco. Later hoorde ik dat het tonen van video’s op de synode buitengewoon is. Dat was nog niet gebeurd. Dit laat ook zien dat je met kleine stappen vooruit kunt gaan.

Het hospitaalschip “Papa Francisco” is er om de wonden van de mensen te helen, zoals Frei Francisco Belotti zei. Hij is de oprichter en huidige algemeen overste van de Franciscanen van de Goddelijke Voorzienigheid en drager van dit project. Toen het hospitaalschip onlangs de trossen losgooide en  richting Santarém het Amazonegebied opvoer, bedacht ik dat we eigenlijk een project nodig hadden om de wonden van de natuur, of liever, van de schepping te genezen. Dat heb ik op de synode ter berde gebracht. Ik zei dat we dringend herbebossings- en instandhoudingsprogramma’s nodig hebben. Een educatief offensief moet deze programma’s ondersteunen. Want, zowel in de kerk als in de samenleving moeten beseffen hoe urgent het behoud van de schepping vandaag is.

Kort na mij sprak een internationaal gerenommeerde Amerikaanse onderzoeker en synode-deelnemer, professor Jeffrey Sachs, op de synode en tot mijn verbazing ontdekte ik dat ook hij het had over de duurzaamheid van het Amazone-regenwoud. We brachten dezelfde boodschap zonder dat van elkaar te weten. We hebben elkaar tijdens de pauze gesproken. Misschien dat er een samenwerking in de toekomst kan ontstaan. Zo zien we dat de synode op vele vlakken kan werken.